Conan Kara Nehrin Ötesinde
Gelelim bu sayıya: Robert Erwin Howard'ın hikayeleri üzerinden yetmiş yıldan fazla süre geçmesi neticesinde telifsiz ve halka mal olmuş durumda. Kısaca PUBLIC DOMAIN olmuş halde. Avrupalılar da bundan istifade ederek bu hikayeleri çizgiroman haline getiriyorlar. Açıkçası da iyi yapıyorlar. Birinci cilt kara kıyıların kraliçesi, karikatüre yakın bir tonda resmedilmiş conan ile belki sevenlerine ilk başta biraz itici gelmiş olabilir ancak ben beğendiğimi söyleyebilirim. İkincisi daha reel çizgiiler ile yapılmıştı ve ben bunu biraz daha çok sevmiştim. Bu üçüncüsü ise bence serinin şimdiye kadarki en güzel sayısı. Aynı hikayeyi Tony DeZuniga çizimlemesi ve muhteşem John Buscema çizimleri ile de okumuş olanlar karakteri ilk başta yadırgayabilirler ama buradaki Conan o devirdeki bir barbar için oldukça gerçekçi resmedilmiş ve işlenmiş. Renkleri olsun figürleri, olsun harika ve conanseverlerin arşivinde olması gereken bir hikaye ortaya çıkarılmış.
Basılı ve tamamı renkli,
Tony De Zuniga, Ernie Chan, Alfredo Alcala, Rudy Nebres gibi birçok Filipinli çizer, John Buscema'nın karakalemlerini çinilemişlerdi. Yani bir bakıma Buscema ve Conan sayesinde ünlendiler. John Buscema efsanevi bir çizerdir, onun sihirli deseni ve tarzı Conan'ı bu kadar sevdirdi bütün okuyuculara. Bunu özellikle vurgulamak istedim...
YanıtlaSilSize katılıyorum.. Tony DeZuniga, Alfredo Alcala (bol tarama kullandığı tarzı,) Rudy Nebres ve benim DeZuniga ile birlikte Nestor Redondo, Buscema'nın çizgilerine ayrı bir çeşni kattıklarını düşünüyorum. Buscema'nın sade çiniler ise herkesi etkileyecek kadar harikadır, onun yer ayrıdır.
SilConan'ı hepimize, bu çizerler hep birlikte sevdirdiler. Hepsi birer ayrı tat bıraktılar. İyi ki çizmişler!